Hatachana - Tel Awiw

Oto kolejna propozycja co zwiedzić w Tel Awiwie.
W dzisiejszym poście nowe-stare spojrzenie na odrestaurowaną stację kolejową HaTachana w Tel Awiwie. Wybudowana w 1892 roku stacja, to dziś przestrzeń pełna restauracji i designerskich sklepów. Choć w niektórych zakamarkach możemy poczuć atmosferę na końca XIX wieku. 

Niedziela Palmowa w Jerozolimie

Głównym punktem obchodów Niedzieli Palmowej w Jerozolimie jest popołudniowa procesja z sanktuarium Betfage na Górze Oliwnej do kościoła św. Anny, znajdującego się na terenie starego miasta. Procesja gromadzi zarówno wiernych z lokalnych parafii jak i pielgrzymów z całego świata.

Początek procesji przed sanktuarium Betfage

W oczekiwaniu na procesję przy murach starego miasta

W tle Kościół Wszystkich Narodów na zboczu Góry Oliwnej

Niedziela Palmowa z prawdziwymi palmami

Wracamy do Tel Awiwu

Co zwiedzić w Tel Awiwie? Oto kilka propozycji.
Patrząc na współczesny Tel Awiw, ciężko uwierzyć, że jeszcze sto lat temu prezentował się tak jak na zdjęciu poniżej.

Źródło: www.lifeintheholyland.com

Tel Awiw to bardzo młode miasto, założone w 1909 roku na obrzeżach starożytnego portu w Jaffie. Na blogu już kilkukrotnie pojawiały się zdjęcia z tej najstarszej, zamieszkanej obecnie w większości przez Arabów dzielnicy Tel Awiwu. Najwyższy czas przenieść się do czasów nieco późniejszych.

Podróż do Tel Awiwu z końca XIX i początków XX wieku rozpoczynamy od wizyty w odrestaurowanej stacji kolejowej HaTachana. Zbudowana w 1892 r. stacja powstała na trasie Jaffa – Jerozolima, której pokonanie zajmowało wówczas 6h! Obecnie stacja to tętniące życiem miejsce pełne sklepów i restauracji. W piątki odbywa się tu targ z ekologiczną żywnością.

Stacja HaTachana nocą

Każdy turysta staje w pewnym momencie przed dylematem – jaką pamiątkę przywieźć z wycieczki? W Tel Awiwie, tych najciekawszych i najoryginalniejszych gadżetów należy szukać właśnie na stacji HaTachana oraz na położonej niedaleko  ulicy Nachalat Binyamin. We wtorki i piątki odbywa się tu targ z wyrobami od miejscowych artystów.

Targ na ulicy Nachalat Binyamin

W pozostałe dni, gdy ulica opustoszeje od straganów i turystów, można podziwiać tu architekturę z początków XX wieku.

Wybory w Izraelu

Zgodnie z konstytucją wybory w Polsce odbywają się w dzień wolny od pracy. Obywatele pozbawieni są zatem wymówki, że obowiązki zawodowe uniemożliwiły im oddanie głosu. W Izraelu przyjęto nieco inny tok myślenia – wybory odbywają się tu we wtorki, a  dzień głosowania traktowany jest jako święto państwowe. Większość firm i instytucji jest więc zamknięta, a Ci, którzy zdecydują się na pójście do pracy (np. pracownicy restauracji czy też sklepów) otrzymują 200% normalnego wynagrodzenia. Dzień wyborów jest również dobrą okazją do wypoczynku lub zrobienia zakupów – wiele sklepów kusi wówczas sporymi obniżkami.  

Dlaczego zatem wtorek?

Przeprowadzenie wyborów w szabat, czyli dzień wolny, kłóci się z żydowską tradycją zakazu pracy siódmego dnia tygodnia. W szabat nie funkcjonuje również transport publiczny, wyborcy mieliby więc utrudnioną możliwość dotarcia do lokali wyborczych. Na korzyść wtorku przemawia za to inny argument – jest on uznawany za szczególnie pomyślny dzień.

Ponieważ w biblijnym opisie dotyczącym trzeciego dnia tygodnia, czyli wtorku, aż dwa razy pojawia się stwierdzenie : I Bóg widział, że było to dobre, uznano, że jest on podwójnie pomyślny zarówno dla Niebios jak i dla całego stworzenia.

W poszukiwaniu spokoju...

Widok ze szczytu Góry Tabor

Izrael wciąż zaskakuje ilością miejsc, opisywanych w przewodnikach, jako pomniejsze atrakcje, a które potrafią urzec zwiedzającego swoją urodą. Jeśli szukacie spokoju i duchowego wyciszenia, z pewnością nie znajdziecie go w Jerozolimie. Warto natomiast odwiedzić położoną w północnym Izraelu Górę Tabor, z Biblii znaną jako Góra Przemienienia, na której Jezus ukazał się swoim uczniom w towarzystwie Mojżesza i Eliasza. Na szczycie znajdują się dwa kościoły – prawosławna cerkiew proroka Eliasza z Monasterem Przemienienia Pańskiego oraz będącą pod opieką zakonu franciszkanów Bazylika Przemienienia Pańskiego.

Bazylika Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor

Na szczyt góry można wjechać samochodem, warto jednak po pokonaniu mniej więcej połowy trasy, zostawić samochód na parkingu i pokonać ostatni odcinek pieszo. Góra Tabor jest również Parkiem Narodowym, w którym wytyczono kilka szlaków dla turystów. 

Widok na ośnieżony wierzchołek Góry Hermon (wys. 2814 m n.p.m.)

Jeszcze dalej niz polnoc

Rosz ha-Nikra

Izrael z pewnością oferuje turystom mnóstwo atrakcji. Gdy jednak spojrzy się na ciągnące się kilometrami piaszczyste plaże i oblewające je niebieskie morze, aż kusi by iść w ślady przedstawionego na zdjęciu poniżej góralka przylądkowego. To przypominające nieco bobra lub świnkę morską zwierzątko spędza aż 95% swojego czasu odpoczywając. Całymi godzinami wyleguje się na słońcu, m.in. w położonej w północnym Izraelu miejscowości Rosz ha-Nikra.

Góralek przylądkowy w trakcie odpoczynku

Miejscowość ta znajduje się tuż przy samej granicy z Libanem. Warto wybrać się tam zwiedzając np. okolice Akki i Hajfy, nie tylko po to by podziwiać wylegujące się na skałach góralki.  Prawdziwą atrakcją w Rosz ha-Nikra są wyżłobione w kredowej skale pieczary, do których można dostać się m.in. zjeżdżając kolejką linową.

Kolejka linowa w Rosz ha-Nikra

Długość podziemnych korytarzy dostępnych dla zwiedzających wynosi jedynie 200 m, jednak przejście wśród buzujących fal przyprawia o lekki dreszczyk. Osoby, które wykażą się słabszym refleksem i nie zauważą nadchodzącej fali mogą z zostać przemoczone od stóp do głów.

Dodatkową atrakcją jest nieużywany obecnie tunel kolejowy wybudowany w 1943 r.  Brytyjczycy, będący wówczas zwierzchnikami Palestyny, planowali zbudowanie linii kolejowej  łączącej Kair z Bejrutem. Po wycofaniu się Wielkiej Brytanii z tych terenów izraelskie wojsko wysadziło połączenie kolejowe w powietrze, by uniemożliwić przedostanie się wrogim armiom na terytorium kraju.

Purim - karnawal w Izraelu

W najważniejsze żydowskie święto, czyli Jom Kippur obowiązuje ścisły zakaz jedzenia i picia. Wydaje się natomiast, że w każde inne święto Żydzi prześcigają się w przygotowywaniu specjalnych przysmaków. A zatem w czasie Chanuki przez 8 dni objadają się pączkami, a w podczas przypadającego w tym roku 4 i 5 marca święta Purim zjadają trójkątne ciasteczka wypełnione makiem (a także dżemem lub powidłami) – tzw. uszy Hamana.

Purim to także namiastka karnawału - nie tylko dzieci, lecz również dorośli przebierają się wówczas w kostiumy, nakazane jest ucztowanie i picie alkoholu. Spożywanie wysokoprocentowych trunków ma jednak swoje granice – należy pić do momentu gdy nie jest się w stanie rozróżnić słów „Niech będzie błogosławiony Mordechaj” „Niech będzie przeklęty Haman”.

W czasie Purim przebierają się nie tylko ludzie

Haman i Mordechaj to jedne z kluczowych postaci w opowieści o ocaleniu Żydów od zagłady w starożytnym imperium  perskim. Po zburzeniu świątyni w Jerozolimie Żydzi zostali wygnani z Ziemi Świętej i osiedlili się w Babilonii. Jednak i tam spotkały ich prześladowania. Po podbiciu Babilonii przez Persję, znaleźli się pod panowaniem króla Achaszerosza (Aswerusa), który pojął za żonę piękną Żydówkę - Esterę. Dziewczyna ukrywała jednak przed mężem swoje pochodzenie.

Jeden z królewskich ministrów – Haman wymagał,  by oddawano mu cześć poprzez bicie pokłonów. Było to nie do zaakceptowania dla Żydów, a w szczególności dla przybranego ojca królowej – Mordechaja. Bezlitosny Haman rozkazał zamordować wszystkich Żydów i zaplanował dokonanie rzezi na 13 dnia miesiąca adar. Realizację planu powstrzymała jednak piękna Estera, która ujawniła mężowi swoje pochodzenie i ocaliła w ten sposób swoich rodaków od zagłady.

W konsekwencji to Haman został skazany na śmierć, a Żydom zezwolono na dokonanie aktu zemsty na wrogach w dniu, w którym zaplanowane było ich własne zniszczenie. Ponieważ walki trwały do dnia następnego, Purim obchodzone jest 14 i 15 dnia miesiąca adar.

W czasie Purim w synagodze odczytywana jest Księga Estery opisująca wspomniane wcześniej wydarzenia. Za każdym razem, gdy pada imię Hamana, zgromadzeni hałasują, używając przy tym charakterystycznych kołatek, by, jak nakazuje tradycja, wymazać w ten sposób imię Hamana. Ze świętowaniem Purim wiąże się również zwyczaj wręczania prezentów bliskim oraz obdarowywania ubogich.