Bruchim habaim le-israel, czyli
witajcie w Izraelu, kraju będącym niezwykłą mieszanką różnych kultur,
tradycji i religii.
Popijając sojowe latte w jednej z wielu kawiarni w Tel Awiwie,
kupując organiczną żywność na targu HaCarmel czy też maszerując w
corocznej czerwcowej paradzie równości, łatwo zapomnieć, że jest się na Bliskim
Wschodzie.
Położony na kontynencie azjatyckim Izrael kulturowo bliski jest Europie. Kraj ten bierze np. udział w konkursie Eurowizji czy też w eliminacjach do Mistrzostw Europy w piłce nożnej. Izrael może poszczycić się niezwykle innowacyjną gospodarką, tysiącami firm z dziedziny hi-tech, a także największą liczbą muzeów przypadającą na jednego mieszkańca. Gdy jednak wyjdziemy na gwarne ulice na ulice Tel Awiwu raczej nie odniesiemy wrażenia, że znajdujemy się w uporządkowanych Niemczech czy też w spokojnej Szwecji.
Z pewnością klimat (rozumiany jako warunki meteorologiczne jak i
obyczaje mieszkańców) sprawi, że być może poczujemy się jak na południu Europy,
jednak widok młodych żołnierzy i żołnierek, przechadzających się po
ulicach z zawieszonymi na ramieniu karabinami, przypomni nam, że nie jesteśmy w
bezpiecznej Europie.
Akka, Izrael |
Jerozolima |
Tel Awiw-Jaffa
|
Izrael nie poddaje się jednak żadnym klasyfikacjom, głównie
dlatego, że zamieszkują go ludzie pochodzący ze wszystkich stron świata.
Jego powierzchnia porównywalna jest do województwa zachodniopomorskiego. Obecnie kraj ten zamieszkuje 7,8 mln ludzi , z czego 75% stanowią Żydzi, pozostali mieszkańcy to w większości Arabowie (17,4%). Izrael to również państwo stosunkowo młode. Gdy 14 maja 1948 r. proklamowano jego niepodległość, jedynie 35% zamieszkujących nowo powstały kraj Żydów, przyszło na świat na terytorium Palestyny. Dziś tzw. sabra, czyli osoby urodzone w Izraelu stanowią prawie trzy czwarte wszystkich Żydów. Pozostali, czyli imigranci określani są mianem olim.
Osadnictwo
żydowskie w Palestynie w czasach nowożytnych rozpoczęło się pod koniec XIX
wieku. Przed 1880 r. populacja Żydów w Palestynie wynosiła 25 tys. osób.
Większość z nich żyła w Jerozolimie - byli to głównie ortodoksyjni Żydzi,
którzy wyemigrowali do Palestyny, by zostać pochowanymi na Ziemi Świętej.
Pod koniec XIX i
na początku XX wieku na masową skalę emigrowali do Palestyny Żydzi z Rosji i
Europy Wschodniej. Poszczególne fale żydowskich imigrantów określane były
mianem aliji. Do 1939 roku
wyróżniono ich pięć, czwarta z
nich – w latach 1924-1929, składała się głównie z osadników przybyłych z Polski.
W latach 50-tych
XX wieku do Izraela przybyli kolejni emigranci - ocaleni z Holocaustu Żydzi
europejscy, a także całe społeczności żydowskie z Libii, Jemenu i Iraku. W
kolejnych latach przybyli Żydzi z krajów północnej Afryki (Maroka i
Tunezji) oraz Etiopii. W latach 80-tych i 90-tych szczególnie duża fala
emigrantów napłynęła do Izraela z ZSRR, a potem Rosji.
Tak duża liczba
imigrantów wywarła szczególny wpływ również na izraelską kuchnię, która dziś
łączy w sobie elementy kuchni bliskowschodniej, europejskiej i afrykańskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz